01 diciembre 2009

XIV Media Maratón de Pontevedra

Por Javi Anta.


Después del test de Vigo la semana anterior, en esta ocasión había que intentar ir algo más rápido para comprobar el estado de forma, e ir poniendo la máquina a punto para la temporada.
Desde O Carballiño salí con André (Universidade de Vigo) y Gonzalo (Kórpore), la verdad es que todos estábamos allí porque nos habíamos comprometido con anterioridad a ir, ya que ganas había muy pocas con el día tan horrible que estaba, y más de camino, con nieve en el alto del Paraño.
Pero ya se sabe, una vez allí, y después de mucha lluvia y frío, acabamos pasándolo bien.
A punto de salir y cuando el juez advierte a todos los atletas de que queda un minuto para la salida, aparece Pesca corriendo e intentando poner el chip en la zapatilla, también tuvo tiempo de saludar y advertirnos de que no tenía un buen día, que estaba cansado y no sé qué más. Menos mal, 1:24:33. Las transfusiones funcionan.

Pesca #114 y André #125

Mi intención era ir a 4:10 en la primera parte y bajar después con las fuerzas que me quedasen, me acoplé en el grupo de la segunda clasificada femenina, y clavamos los 4:10 hasta el Km. 12, los siguientes fueron a 4:06, y a partir de ahí tuve un bajón de fuerzas y un dolor de piernas que no me dejaron ir más rápido. La única motivación era coger a André, que una vez más salió mucho más rápido que yo. Cuando lo tenía a tiro, más o menos por el Km. 18, le reduje la distancia a unos 5s, y de repente casi sin darme cuenta veo que está parado atando los cordones de la zapatilla. Esta vez creo que hubiésemos entrado juntos de no ser por ese incidente. Acabé con 1:27:49, André 1:28:02.

Javi #61

Algo más tarde entraron Furacán, 1:29:36, bastante congestionado debido a un catarro, y Gonzalo con un meritorio 1:29:40, ya que corría su primer medio.

Gonzalo y Furi


COROLARIO:

- Prueba muy bien organizada, el único pero es la cantidad de giros de 180º y curvas de la zona urbana.
- Como sugerencia, no estaría mal un buen chocolate caliente al terminar, en lugar del típico refresco. Es algo que suelen hacer en la travesía de Moaña – Vigo y la verdad es que se agradece mucho para entrar en calor.

5 comentarios:

Jesús Carlos dijo...

Enhorabuena por esos tiempos, ya me gustaria estar cerca de los ritmos a que correis. Pesca y Furacan siempre quejandose y consiguiendo buenas marcas. Saludos y a seguir entrenando.

floro dijo...

Vaya tiempos!!!. Enhorabuena a todos, sólo un apunte desde mi humilde óptica; corréis demasiadas carreras y en ellas lo dais todo. Yo empecé igual hace muchos años, de aquellas hasta iba codo con codo con Pescas, pero mi experiencia hizo echar freno y planificar un poquito; andaba mucho tiempo lesionado, es que todas las semanas corría alguna carrera y lo hacía a todo lo que daba. Ahora busco objetivo, el mío Lanzarote, hasta entonces entreno con calma, y progresivamente me voy dando caña, buscando pruebas puntuales en medio para ver progresión y motivarme un poquito.Este apunte se va al tracho, cuando veo al pesca, siempre entrenó compitiendo todas las semanas, y parece estar en estado de gracia permanente,a él le resulta el sistema, a mi no, me satura física y psiquicamente.

Esta es mi apreciación, de momento me ha ido bastante bien, pero al pesca también le va; sacad vosotros vuestras conclusiones,son dos sistemas de entrenar. Opinad vosotros!!!!!! di algo Jacobo que de esto algo sabes....

SKYDOG dijo...

Está bien para comprobar el estado de forma en plena pretemporada, aunque dos medias en dos semanas es demasiado.

Furacán dijo...

Pues estoy de acuerdo con Floro, aunque lo del Pesca es caso aparte y digno de estudio. Pero todo depende como te lo tomes, a mi me pasó lo contrario que a Floro, antes intentaba preparar bien pocas carreras y me lesionaba mucho. El sistema de competir casi todos los findes me va bien, me divierte y se me hace ameno pero por supuesto sin darlo todo sino no hay cuerpo que lo resista (salvo Pesca).
Además hay que plantearse cuando se quiere estar bien, que todo el año es imposible, si estás ahora fino no llegas al verano (salvo Pesca)
Es cuestión de como distribuyes las energías, no hay más secreto.

jacobo mosquera dijo...

Todo o que se faga tense que facer con cabeciña non pasa nada por entrenar mucho e correr todas todas as carreiras do panorama galego pero o que esta claro e que non se pode entrenar competindo, por que crea un estress excesivo, e probablemente nos entrenos non se disfrute e o acabes deixando por que nadie aguanta 30 carreiras populares o mes, nin un profesional e eso seino de boa tinta, teño coincidido en esto con moita xente e conozco xente que esta a nivel pro e un tio coma min pode compartir rodajes con eles sin ningun tipo de problema, eso si eles van tranquilos e eu vou algo forzado pero dase falado outra cousa é cando eles van a tope que non hay quen os siga!!!!